Een CO2-taks: komt deze er nu wel of niet?

Door: Jeroen Berger, 19 januari 2016

Hoewel de CO2-emissies van de internationale scheepvaart per tonkilometer relatief laag zijn, is de omvang van deze sector inmiddels zo groot dat de scheepvaart nu al verantwoordelijk is voor zo’n 4% van de klimaatverandering. De verwachting is, dat zonder maatregelen dit percentage alleen maar zal gaan toenemen. Een CO2-taks is dan ook een veelbesproken instrument om dit tij te keren.

 

Voorafgaand aan de VN-klimaatconferentie in Parijs

 

Europese olie- en gasbedrijven als Shell/BG-group, BP, Total, Statoil en Eni pleiten al veel langer voor een wereldwijde heffing op de uitstoot van het broeikasgas CO2. Dat hebben zij geschreven in een brief aan het klimaatpanel UNFCCC van de Verenigde Naties (VN) en de media. Met het pleidooi voor een betere CO2-belasting kozen de bedrijven positie voor de VN-klimaatconferentie in Parijs, welke eind afgelopen jaar (2015) plaatsvond. Waarom is zo’n wereldwijde CO2-taks er eigenlijk nog nooit eerder van gekomen?

 

Een CO2-taks, ook wel een CO2-belasting genoemd, is al jaren één van de instrumenten die op klimaatconferenties wordt besproken, maar komt tot dusver nauwelijks van de grond. Waarom niet eigenlijk? Uit mijn onderzoek blijkt, dat grote vervuilende landen als China en de Verenigde Staten het onderling maar niet eens kunnen worden.

 

Alleen de Europese Unie (EU) maakt serieus werk van de handel in CO2-uitstootrechten, maar ook die is weinig effectief omdat het uitstoten van extra broeikasgas nog erg goedkoop is. Om het gebruik van olie, kolen en gas daadwerkelijk te dempen is hoogstwaarschijnlijk een CO-taks nodig van ten minste 30 euro per ton CO2.

 

Scheepvaart ontspringt de dans tijdens VN-klimaatconferentie

 

Op zaterdag 12 december 2015 stemden tijdens de VN-klimaatconferentie van Parijs 2015 de bijna 200 deelnemers in met een nieuw bindend klimaatakkoord. Daarmee moet de uitstoot van broeikasgassen worden teruggedrongen en de opwarming van de aarde worden beperkt tot maximaal 2 graden, met 1,5 graad als streefwaarde. Hoewel de scheepvaart een grote CO2-vervuiler is, valt deze sector (net als de luchtvaart) buiten het VN-klimaatakkoord.

 

Ontwikkelingen na de VN-klimaatconferentie

 

Hoewel de scheepvaart (net als de luchtvaart) uit het VN-klimaatakkoord is geschrapt, laat het Internationaal Monetair Fonds (IMF), een organisatie voor monetaire zaken, het idee van een CO2-taks op de scheepvaart (en luchtvaart) niet rusten. Zo kan het geld dat dit zou kunnen opleveren worden aangewend om maatregelen te treffen die de impact van klimaatverandering moeten helpen opvangen. Om wat voor bedragen hebben we het dan?

 

Het IMF heeft berekend dat met een globale heffing van 30 dollar per ton al 25 miljard dollar per jaar geïnd kan worden. Dat is een kwart van de 100 miljard dollar per jaar die gevonden moet worden om de impact van klimaatverandering op ontwikkelingslanden te beperken.

 

Ook volgens de Europese redersvereniging ECSA en de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Reders (KVNR) is het een gemiste kans dat een verwijzing naar de scheepvaart is weggelaten uit het VN-klimaatakkoord. Zo pleit de KNVR voor de invoering van een CO2-taks op de brandstof. De ECSA-secretaris-generaal Patrick Verhoeven zegt: “We hopen echt dat de onderhandelende partijen ernstig zullen nadenken en onze oproep zullen volgen om scheepvaart weer op te nemen in het finale klimaatakkoord”.

 

CO2-taks

 

Ondanks dat de scheepvaart uit het VN-klimaatakkoord is geschrapt, zijn er steeds meer invloedrijke voorstanders opgestaan die pleiten voor de invoering van een CO2-taks in de scheepvaart. Ook mede gezien het feit dat we nu te maken hebben met een extreem lage olieprijs zal het ons niet verbazen als er binnen afzienbare tijd toch een CO2-taks op de brandstof komt.

 

Lees meer op onze blogpagina

 

Uw naam:
Uw e-mailadres:
Stel uw vraag:
 

Uw gegevens worden vertrouwelijk behandeld. Bekijk ons privacy beleid voor meer informatie.